Το σύγγραμμα «Αξιολόγηση και Σχεδιασμός Προγραμμάτων Άσκησης» το οποίο έχετε στα χέρια σας αποτελεί την ένατη έκδοση του αρχικού πονήματος που εκδόθηκε το 1975. Σε αντίθεση με τις αρχικές εκδόσεις οι οποίες διαπραγματεύονταν κυρίως υγιή άτομα και αθλητές, τούτη η έκδοση όπως και η προηγούμενη επικεντρώνεται σε άτομα υψηλής επικινδυνότητας να νοσήσουν ή άτομα τα οποία ήδη πάσχουν από χρόνιες, κυρίως ασθένειες. Η βασική ιδέα από την πρώτη έκδοση μέχρι σήμερα παραμένει αμετάβλητη. Είναι η παροχή οδηγιών για τη διεξαγωγή έργο-δοκιμασιών με σκοπό την πιθανή διάγνωση νοσημάτων, την αξιολόγηση των ικανοτήτων/δεξιοτήτων, τον καθορισμό του εξατομικευμένου προπονητικού ερεθίσματος και τελικά με βάση αυτά τα δεδομένα τη συνταγογράφηση άσκησης. Μια πιο ακριβής μετάφραση του πρωτότυπου τίτλου (“Guidelines for Exercise Testing and Prescription”) στην ελληνική γλώσσα θα ήταν «Οδηγίες για δοκιμασίες και συνταγογράφηση άσκησης». Με βάση ότι η προηγούμενη έκδοση απέδιδε το «exercise testing» ως «δοκιμασία κόπωσης» και η λέξη συνταγογράφηση παραπέμπει σε προγράμματα λήψης φαρμάκων ο νεωτερισμός αυτός δεν υιοθετήθηκε στον τίτλο. Η ρηξικέλευθη αυτή ορολογία έγινε όμως αποδεκτή σε όλο, σχεδόν, το κείμενο. Γιατί μια ασκησιακή δοκιμασία ή άλλως εργοδοκιμασία (exercise testing) δεν είναι κατά ανάγκη δοκιμασία κόπωσης. Όλες κατά βάση οι υπομέγιστες εργοδοκιμασίες οι οποίες αναλύονται με μαεστρία στο κείμενο του συγγράμματος δεν επιφέρουν κόπωση. Δηλαδή, δεν μπορεί να υπάρχει υπομέγιστη δοκιμασία κόπωσης. Εξάλλου στην ελληνική γλώσσα, η δοκιμασία κόπωσης ως όρος ταυτίζεται με μέγιστη εξαντλητική προσπάθεια η οποία εκτελείται για διάγνωση καρδιακού νοσήματος. Η εκτέλεση μέγιστης εξαντλητικής προσπάθειας για πολλούς άλλους λόγους (αθλητικούς, καρδιο-αναπνευστικούς, μεταβολικούς, κ.ά.) συνοδεύεται με συλλογή αναπνευστικών αερίων και  μπορεί επίσης να ονομάζεται εργοσπιρομέτρηση. Εάν η εργοσπιρομέτρηση ονομαζόταν, δοκιμασία κόπωσης, όπως στην προηγούμενη έκδοση θα αποτελούσε πηγή σύγχυσης. 

Ο όρος συνταγογράφηση άσκησης φαίνεται να είναι ακόμα πιο αντιφατικός από τους όρους δοκιμασία κόπωσης και εργοδοκιμασία. Το σύνηθες είναι αντί της συνταγογράφησης να χρησιμοποιείται ο όρος «σύνταξη προγραμμάτων άσκησης». Σύμφωνα με το λεξικό της ελληνικής γλώσσας (Γ. Μπαμπινίωτη, 1998) η συνταγογράφηση αναφέρεται στη γραπτή εντολή που συντάσσει ο γιατρός και στην οποία αναφέρεται το είδος, η ποσότητα, ο τρόπος και ο χρόνος λήψης ενός φαρμάκου. Κατά αντιστοιχία, ένα δομημένο πρόγραμμα προπόνησης περιλαμβάνει το είδος, την ποσότητα, τη συχνότητα, τον τρόπο και το χρόνο εκτέλεσης μιας άσκησης. Για αυτό ο όρος συνταγογράφηση άσκησης είναι σωστός, πιο σύντομος και εύηχος από τον όρο σύνταξη προγραμμάτων άσκησης. Το σύγγραμμα αυτό απευθύνεται σε όλους εκείνους οι οποίοι είναι εξειδικευμένοι ή εξειδικεύονται (τελειόφοιτοι φοιτητές, μεταπτυχιακοί φοιτητές, ειδικευόμενοι γιατροί) να εκτελούν εργοδοκιμασίες και προγράμματα άσκησης για υγιή άτομα και άτομα με ειδικές ανάγκες. Η πρόληψη (πρωτογενής και δευτερογενής) και η αποκατάσταση, συστατικό των οποίων είναι η άσκηση, για να είναι αποτελεσματικές χρειάζονται πολυεπίπεδη προσέγγιση. Ως εκ τούτου το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε γιατρούς, φυσικοθεραπευτές, γυμναστές, αθλητικούς επιστήμονες, καθηγητές φυσικής αγωγής, διατροφολόγους, αθλητικούς ψυχολόγους και γενικά όλους εκείνους που παρέχουν υπηρεσίες που στοχεύουν στην ποιότητα ζωής του πολίτη.